www.
johanblaauw.nl
Europese grondwet
De discussie over het referendum over de Europese grondwet op 1 juni 2005 begint langzamerhand ook in Nederland op gang tekomen. Voor- en tegenstanders mengen zich in het debat. Het nee-kamp wordt gevormd door de vleugelspelers ter linker en ter rechter zijde (SP, LPF, Wilders, Christen Unie en SGP). De grote partijen, inclusief D66 en Groen Links, vormen het ja-kamp.Bij de stemgerechtigden lijkt de belangstelling vooralsnog mager: een ruime meerderheid van de kiezers lijkt op 1 juni de moeite niet te nemen om te gaan stemmen. En van wie die moeite wel nemen lijkt slechts een krappe meerderheid voor de voorgestelde nieuwe grondwet voor Europa te gaan stemmen. Wie zeggen wel te gaan stemmen maar hun keuze nog niet bepaald hebben zullen de doorslag geven.
Dit jaar is het zestig jaar geleden dat Nazi-Duitsland werd verslagen en er een eind kwam aan een van de misdadigste regimes ooit. In dat licht en in de wetenschap hoe langzaam internationale verdragen en internationaal recht tot stand komen mag het toch gerust een soort godswonder genoemd worden dat bijna Europa-breed een grondwet wordt voorgelegd waarin (Artikel I-2) staat dat de waarden waarop de Europese Unie berust, zijn: “eerbied voor de menselijke waardigheid, vrijheid, democratie, gelijkheid, de rechtsstaat en eerbiediging van de mensenrechten, waaronder de rechten van personen die tot minderheden behoren. Deze waarden hebben de lidstaten gemeen in een samenleving die gekenmerkt wordt door pluralisme, non-discriminatie, verdraagzaamheid, rechtvaardigheid, solidariteit en gelijkheid van vrouwen en mannen”.
Miljoenen mannen en vrouwen zijn tussen 1939 en
1945 het slachtoffer geworden van het geheel ontbreken van deze waarden
of gaven voor het behoud van juist deze waarden hun leven.
Geen waardiger herdenking van deze slachtoffers
zestig jaar na de bevrijding dan een ja-stem voor deze Europese grondwet
op 1 juni.
april 2005
(Bovenstaande bijdrage verscheen tevens in de Volkskrant van 27 april 2005, pagina 13)