www.
johanblaauw.nl
| | | Artikelen | | | Recensies | | | Overwegingen | | | Columns | | |
| | | Gedichten | | | Varia | | | Sitemap | | | | |
De olifant
“Je denkt nooit aan een olifant, hoogstens als je er een ziet in de dierentuin of op de TV.
Maar als iemand je vraagt niet aan een olifant te denken, krijg je het dier nauwelijks uit je gedachten. Dit is een oude psychologische wet.” Zo begon een filmrecensie die ik eens ergens had gelezen. Het verschijnsel waar deze ‘wet’ naar verwijst kwam me niet onbekend voor. Grappig maar snel weer vergeten.
Twee dagen later logeerde ik in een Frans hotel waar ik mijn fiets – ik maakte een trektocht per fiets door Normandië – op een soort binnenplaats kon stallen. Toen ik dat voor de eerste maal deed kwam een corpulente Engelsman, wiens kamer met buitendeur aan de binnenplaats grensde, naar buiten en vroeg me wat ik daar deed. Toen ik hem had uitgelegd dat ik in het hotel overnachten zou en daar mijn fiets wilde stallen had hij daar alle begrip voor. Toen ik een poosje later mijn fiets weer kwam ophalen omdat ik nog gauw een paar boodschappen wilde doen, kwam hij weer naar buiten en vroeg me “is everything allright, Sir?” Na mijn “thanks, Sir, I’m fine” droop hij weer af. Toen ik na de boodschappen mijn fiets weer terug kwam zetten, schoot hij me met dezelfde vraag opnieuw aan “is everything allright, Sir?” Wederom zorgde mijn “thanks I’m fine” ervoor dat hij weer naar binnen ging.
Toen ik een tijdje later mijn wasje van die dag op de binnenplaats ging ophangen, ging direct zijn deur weer open en, ja hoor: “is everything allright, Sir?” Zelfde antwoord van mijn kant als voorheen. Hij weer naar binnen.
Toen ik terugkwam in mijn hotelkamer kon ik het niet laten toch maar eens even in de spiegel te kijken. “Is everything allright, Sir”, zei ik tegen mezelf en op dat moment moest ik plotseling aan die olifant denken.
Toen ik dit voorval ’s avonds voor het open raam zat op te schrijven, liep uitgerekend de Engelsman net voorbij. Hij keek me aan en … Dat hoef ik dus niet meer op te schrijven. Maar die ‘olifant’ kwam die avond niet meer uit mijn gedachten.