Onderweg

Nee, hij had liever vrij dan te moeten werken, al wist hij nu ook weer niet zeker of hij dat ook zou vinden als hij geen werk meer had en altijd 'vrij' zou zijn. Hij had er een hartgrondige hekel aan om op vakantie te gaan.

Heimwee
"Twee jaar geleden", vertelde hij, "ben ik voor het laatst op vakantie geweest. Ik weet nog hoe ik er al weken van tevoren tegenop begon te zien. Want drie jaar eerder was het ook al fout gegaan. Tegen beter weten in wilde ik het toch nog een keer proberen. Mijn vriend en ik zouden een weekje naar de Elzas gaan. Naar Colmar. Om ons niet te vervelen hadden we thuis al een heel programma gemaakt. De ene dag dit, de andere dag dat. Het bleek niet te helpen, want aan het eind van de tweede dag sloeg het toe. Net als de vorige keer kreeg ik heimwee. Ontzettende heimwee. Ik wilde terug naar Nederland. Of liever: terug naar huis. De volgende dag hebben we toen de trein terug genomen. Mijn God, wat was ik blij toen we weer thuis waren. Heerlijk: mijn eigen boekenkast, mijn eigen huis, de dagelijkse wandelingetjes en boodschappen, de buren. Misschien geloof je het niet, maar ik heb nog nooit zo genoten van een vakantie als de rest van die week."

Fernweh
Toen ik dit eens vertelde aan een vriendin die net terug was van een reis van zes weken naar Indonesië en tegen haar zei: "zoiets kun jij je vast niet voorstellen", keek ze me een tijdje aan en antwoordde lachend, "je verwacht het misschien niet van mij, maar in zekere zin begrijp ik die collega van jou wel, want ik heb namelijk last van precies het tegenovergestelde. Ik lijd aan Fernweh. Altijd wil ik weg en altijd wil ik verder dan de vorige keer. Nu ik in Indonesië ben geweest wil ik zo gauw mogelijk een keer naar China, Australië of nog verder. Na een reis ben ik altijd erg down. Weer thuis, bah. Al die boeken die ik al gelezen heb, mijn huis, waar ik alle hoeken en gaten ken, de dagelijkse boodschappen in winkels waar ik al honderd keer ben geweest om maar te zwijgen van de buren en hun verhalen die ik al tien keer gehoord heb. Nee, ik leef pas weer op als ik weer weg kan naar vreemde streken en mensen met onbekende gewoontes. Zalig. Dat is pas vakantie. Ik ga ook nooit terug naar plekken waar ik geweest ben. Die heb ik gehad. Ik wil steeds iets nieuws en vooral: iets verders. Heerlijk."

Unterwegsweh
Naar aanleiding van dit gesprek vroeg ik me af: "hoe zit dat nu eigenlijk bij mijzelf". Heimwee ken ik niet echt, aan Fernweh lijd ik bepaald ook niet. Toch houd ik als geen ander van vakantie. Ik vind het heerlijk om vrij te zijn en er dan op uit te trekken. Ik ben graag onderweg. Eigenlijk vind ik het reizen zelf het leukste aan vakantie. Kijkend naar mijn eigen vakanties valt me op dat ik nooit ergens lang blijf. Soms één, twee, hooguit drie dagen, meestal trek ik snel weer verder.
Opeens dringt tot me door waar ik eigenlijk last van heb en aan lijd: Unterwegsweh.

 © JOHAN BLAAUW

naar begin